Resekcja zęba – co to jest i kiedy wykonuje się zabieg?

Zabieg resekcji korzenia zęba to technicznie nic innego jak obcięcie jego wierzchołka ( końcówki zęba) wraz z chorobowo zmienionymi tkankami w tej okolicy ( z reguły przyrośniętymi do niego).

1. Ale przecież ząb i jego korzeń są głęboko w kości.

Bezpośrednio przed resekcją wierzchołka korzenia zęba wykonuje się aktualne zdjęcie rentgenowskie pojedynczego zęba albo badanie CBCT, czyli tomografię twarzoczaszki. Dzięki temu wiemy, gdzie zlokalizowane są zmiany i w jaki najprostszy sposób się do nich dostać.

W czasie zabiegu pacjent jest znieczulony miejscowo, a środek znieczulający jest identyczny, jak w przypadku innych zabiegów stomatologicznych.

Chirurg nacina śluzówkę w okolicy wierzchołka korzenia, otwiera ją na bok, jak okładkę w książce i widzi już kość. Kolejnym etapem jest wycięcie tak zwanego okienka kostnego, które musi mieć średnicę co najmniej 4 mm, a można tego dokonać za pomocą specjalistycznego sprzętu.

Teraz już widać wszystko jak na dłoni.

Wierzchołek korzenia zostaje odcięty, zmiany okołokorzeniowe wycięte, a kanał w korzeniu jest dopełniony od strony kości materiałem, który ma stanowić barierę dla toksyn i bakterii (wypełnienie wsteczne).

Rana jest zszywana i pozostawiona do wygojenia.

No tak, ale przecież tam zostaje dziura w kości. To fakt, ale mamy 2 możliwości:

1. Skrzep krwi, który się tam tworzy w perspektywie czasu zamieni się w kość ( uprościłem nieco ten proces biologiczny)
2. Istnieje możliwość podsypania ubytku kości materiałem kościozastępczym ( z reguły przyspiesza to proces gojenia kości).

Opis tego zabiegu zawsze budzi u pacjenta mieszane uczucia, a pytanie „ Czy nie dałoby się tego uniknąć? – słyszymy dość często.

W jakiej sytuacji więc resekcja jest konieczna:

• ząb jest martwy, przeleczony kanałowo, ale niestety wkoło wierzchołka są duże zmiany zapalne, a ząb nie przetrwa kolejnego leczenia kanałowego
• ząb był powtórnie leczony kanałowo, a zmiany dalej są ( „bakterie w zmianach się z nas śmieją”)
• w korzeniu zęba jest zamontowany wkład koronowo-korzeniowy, pojawiły się zmiany zapalne, a szansa wyjęcia wkładu jest minimalna ( tzn. każdy wkład można usunąć, tylko zawsze rodzi się pytanie, czy to co pozostanie z korzenia zęba do czegoś się nam przyda)
• w kanale jest złamane narzędzie kanałowe, którego nie da się wyjąć
• wierzchołek zęba złamał się i stanowi źródło bakterii przy korzeniu.

Czy jest jakaś alternatywa dla resekcji?

Oczywiście tak.

Jest nią niestety EKSTRAKCJA zęba.

Są to wszystkie te sytuacje, kiedy z doświadczenia wiemy, że na dłuższą metę zabieg ten nie da efektu:

• zmiana okołokorzeniowa jest tak duża, że przekracza 1/3 wielkości korzenia zęba
• korzeń jest złamany podłużnie
• ząb jest ruchomy, bo po prostu wokół niego nie ma kości ( zaawansowana paradontoza)
• korzeń zęba jest krótki i jak go jeszcze skrócimy, to za niedługi czas cały ząb „wypadnie”

Występują również takie schorzenia pacjenta, które uniemożliwiają prawidłowe gojenie tkanek i odbudowę kości. Są to min.:

• ciężka postać cukrzycy oporna na leczenie
• ciężka postać nadciśnienia oporna na leczenie
• choroby tarczycy

Reasumując zabieg resekcji korzenia zęba ( nie mylić z resekcją dziąsła) jest jedną ze skutecznych metod ratowania zęba, ale tylko pod warunkiem że wybierzemy „właściwy” ząb i „właściwego” relatywnie zdrowego pacjenta.

Bo jak nie resekcja, to zostaje tylko ekstrakcja.